Manavgat is een zeer bekende plaats onder toeristen die naar Antalya gaan voor een strandvakantie in Turkije . Na zeebehandelingen en zonnebaden gaan veel mensen naar Manavgat om verschillende bezienswaardigheden te zien, die hier in overvloed zijn. Ondanks de kleine omvang van de stad, combineert het op harmonieuze wijze objecten van cultureel erfgoed en moderne architectuur.
Vakantieseizoen in Manavgat
Je kunt op elk moment naar deze stad reizen. Het hangt allemaal af van individuele voorkeuren en het doel van de reis. Voor degenen die willen genieten van zwemmen in de zee, is het beter om de periode van eind mei tot eind oktober te kiezen. De watertemperatuur zal u bevallen met zijn positieve indicatoren (+ 23-29), en de lucht warmt in mei al op tot +27 graden.
In november verandert het weer en begint het kouder te worden. Dit komt allereerst tot uiting in een verlaging van de luchttemperatuur tot + 18-15 graden. Ook koelt het water in de zee geleidelijk af en is zwemmen niet meer mogelijk.
De winter in Manavgat is mild en warm, vergeleken met de meeste Oekraïense regio’s. Dus in december varieert de luchttemperatuur van +10 tot +13 graden. Januari wordt gekenmerkt door een temperatuurdaling tot +9 graden.
Winter en lente hebben het maximum aantal slechte dagen. Dit is echter geen reden om de reis uit te stellen: stormachtige winden en langdurige regenbuien komen niet vaak voor.
TOP-10 interessante plaatsen in Manavgat
Grote Moskee van Manavgata
Turkije staat bekend om zijn moskeeën, waarvan de grootste in Manavgat staat. Deze attractie bestaat sinds 2004 en heeft al aan populariteit gewonnen onder lokale bewoners en pelgrims. Het is vermeldenswaard dat iedereen, ongeacht religie, het heiligdom mag betreden, wat een zeldzaam fenomeen is onder moslims.
Het bijzondere van de structuur is dat het 4 minaretten omvat, waarvan de hoogte elk 60 meter bereikt. De koepels van de minaretten zijn versierd met prachtige schilderijen in Arabische stijl en prachtige glas-in-loodopeningen.
Voor de ingang van de moskee staat een fontein, waar bezoekers de wassing moeten ondergaan. Na het ritueel kun je de hoofdminaret binnengaan en water verzamelen, wat als genezend wordt beschouwd.
Manavgata-fontein
In de stad is er een aanzienlijke hoeveelheid bewijs dat vertegenwoordigers van verschillende beschavingen en tijdperken op haar grondgebied woonden. Toeristen kunnen er een vinden niet ver van de Arc de Triomphe. De oprichtingsdatum van de fontein is 74 na Christus. Historici konden het exacte tijdstip van creatie van het meesterwerk bepalen dankzij de inscriptie, die vertelt dat de fontein werd geïnstalleerd tijdens het bewind van de Romeinse keizer Vespasianus.
Van buitenaf lijkt de fontein op een stapel stenen die in een bepaalde volgorde op elkaar zijn gestapeld. Waterstromen stromen uit gaten gemaakt in stenen blokken. In het bovenste gedeelte van de fontein staan beelden van Romeinse heersers en hoge ambtenaren. De fontein functioneert nog steeds en fascineert niet alleen de inwoners van de stad, maar ook de gasten.
Triomfboog in Manavgat
De bezienswaardigheden in de stad Side worden beschouwd als het culturele erfgoed van Manavgat, aangezien deze nederzettingen slechts 14 kilometer van elkaar verwijderd zijn. Na de Romeinse en Griekse overheersing werden veel architectonische complexen bewaard op het grondgebied van de kust van Antalya. De ingang van een van hen wordt bekroond door een triomfboog – een symbool van de macht van keizer Vespasianus.
De boogpoort met een hoogte van 6 meter werd in de 1e eeuw na Christus gebouwd als verdedigingsstructuur na de nederlaag van de piratenindringers door de Romeinse bevelhebber.
Aan twee zijden van de constructie zijn twee torens gebouwd, die een beschermende functie vervullen. Aan de basis zijn twee kleine bogen, waar vroeger monumenten werden geplaatst met afbeeldingen van keizers en hun familieleden. Nu worden deze relikwieën bewaard in het Nationaal Museum van Turkije.
Seleucia (Libre)
Op een afstand van 11 kilometer van Managwat liggen de ruïnes van een oude stad, pas in de 20e eeuw door archeologen gevonden. De geschiedenis van het verschijnen van Seleucia gaat terug tot de 2e eeuw voor Christus, toen de stad een verdedigingsstructuur van het type fort was. Later begonnen mensen uit de dorpen naar de stad te verhuizen, en het kreeg al snel een dominantie aan de kust.
Tegenwoordig zijn de ruïnes van Seleucia begroeid met bos, maar dit weerhoudt je er niet van om te genieten van een wandeling en de stadspoorten, standbeelden van Romeinse goden en delen van het amfitheater te inspecteren die na jaren van verwoesting zijn overgebleven. Bovendien hebben de autoriteiten van Manavgat voor toeristen de bouw van de baden, de tempel, de agora en de necropolis volledig gerestaureerd. In deze gebouwen zijn sporen van duizenden jaren oude geschiedenis bewaard gebleven, wat van grote waarde is in de culturele sfeer van het land.
Groene Canion in Manavgat
In de buurt van de stad zijn er veel natuurlijke objecten die de aandacht trekken met hun oorspronkelijke schilderachtigheid. De kloof neemt met recht de eerste plaats in en heeft een aantal kenmerken die hem onderscheiden van andere natuurlijke schoonheden van Turkije.
- Unieke ligging (hoogte 350 meter).
- Diversiteit aan flora en fauna.
- Hoge milieuprestaties.
Je kunt de kloof bereiken als onderdeel van een toeristengroep. Er is een speciaal programma ontwikkeld voor bezoekers, waaronder het beklimmen van een serpentijn, een jachttocht, het leren kennen van de fauna van de kloof en zwemmen in helder water. Bij de uitgang kun je souvenirs kopen: ansichtkaarten, magneten, sleutelhangers, zakdoeken met de symbolen van de kloof.
Amfitheater van Manavgata
Het monument bevindt zich in de oude stad Seleucia en wordt erkend als de grootste Griekse architectonische structuur in Turkije, behorend tot de periode van de oudheid. Hier werden massa-evenementen gehouden en kwamen vertegenwoordigers van de Griekse elite bijeen om te beslissen over het toekomstige lot van de veroordeelden.
Volgens wetenschappers bood het theater plaats aan meer dan 18.000 toeschouwers en was het uitgerust met een verbluffend akoestisch systeem. Geluidsgolven werden kilometers lang uitgezonden, waardoor het mogelijk was om snel mensen te verzamelen voor gladiatorengevechten en vakanties. Ook kon de onderste laag van het theater worden gevuld met water, als dat nodig was in overeenstemming met het script van het stuk.
Nu blijkt de vroegere grandeur van het gebouw uit rijen toeschouwers, massieve zuilen bij de ingang en een rond podium.
Tijdens de excursie leer je over de bijzonderheden van het Griekse theater en zijn producties, loop je door de ruïnes, maak je foto’s tegen de achtergrond van de zee en voel je de sfeer van de oude stad.
Het Titreengelmeer in Manavgat
Ondanks zijn kleine omvang is dit meer tot ver buiten Manavgat bekend. De reden hiervoor was de naam van het watergebied, dat vanuit het Turks vertaald is als “het rusteloze meer”. De geschiedenis van Titreengel is gehuld in legendes.
Een van hen vertelt dat er in de oudheid een oude man aan de oever van het meer woonde. Hij hield heel veel van vogels en schonk ze vrede van de jagers die op het meer visten. Op een dag zag de oude man jagers eenden schieten. Hij bedekte de vogels met zijn lichaam en werd gedood door een kogel. Na deze gebeurtenis begon het meer te “beven” ter nagedachtenis aan de arme oude man en zijn prestatie.
U kunt met een bootje op het meer varen, aanmeren aan de oever en de heerlijke Turkse keuken proeven in een gezellig restaurant. Hotels, recreatiegebieden en vismarkten bevinden zich langs de kustlijn.
Oimapinar-dam in Manavgat
In 1983 werd een grote dam gebouwd in de hooglanden van de rivier de Manavgat, met als doel elektriciteit op te wekken. Later werd de dam een lokale attractie en kwamen toeristen uit heel Turkije ernaar kijken.
De constructie van Oimapinar omvat een krachtige betonnen boog en vier turbines met een capaciteit van 130 MW. Meer dan 40 procent van de totale hoeveelheid geproduceerde energie wordt verbruikt door de plant die aluminium produceert. Links van de dam zijn er twee overlaten gebouwd volgens oude technologie. Tegenwoordig vervullen ze echter de functie van decoratieve structuren, aangezien ze in 1990 werden gesloten vanwege onnodig gebruik.
Bezoekers van de dam kunnen het werk “van binnenuit” zien, meer te weten komen over de eigenaardigheden van het werk van Oimapinar en interessante foto’s maken.
Manavgata contact dierentuin
Degenen die met kinderen naar Manavgat gaan, wordt aangeraden om naar de privédierentuin te gaan , gebouwd in het centrum van de stad. Het grondgebied van de dierentuin is verdeeld in thematische zones, waar dieren van verschillende soorten leven. Apen, pauwen en wilde paarden zijn de favoriete bewoners van de dierentuin. Voor de kleintjes organiseren medewerkers optredens met deelname van dieren.
Na een wandeling door de dierentuin kun je in een café zitten en traditionele Turkse gerechten proeven, en in alle zones een miniatuurstoomlocomotief besturen. Aanvullende diensten zijn onder meer het maken van foto’s met de dieren en de mogelijkheid om persoonlijk met een aantal van hen te praten.
Door de bewoners van de dierentuin te observeren, leer je de eigenaardigheden van hun leven kennen en zie je het gedrag van dieren in omstandigheden die dicht bij de natuurlijke omstandigheden liggen.
De Groene Moskee van Manavgata
Bij de ingang van de stad staat een moskee, die verboden is voor degenen die de islam niet prediken. Dit gebouw van het gesloten type heeft een interessant architectonisch concept en is beroemd onder gelovigen. In 1973 werd de moskee gereconstrueerd en werd het bovenste gedeelte bekroond met vier koepels die de hoofdkoepel omlijstten. Voor de constructie van het dak zijn tinnen platen gebruikt, die een geweldig lichteffect creëren, glinsterend in de zon.
Boogramen, een rustige kleurstelling, strakke lijnen, beknoptheid, ornamenten op de gevel die de tekst van de Koran illustreren – dit alles is de belichaming van de islamitische religieuze wereld in architectonische vorm. Binnen verschilt de moskee niet veel van andere, aangezien er strikte regels zijn voor alle gebouwen van dit type bij het creëren van het interieur van het heiligdom.