Het skigebied van Oostenrijk, Pitztal, ligt in het gebied van het hoogste punt van het land Tirol – Wilspitze. De hoogte van deze top bereikt 3774 meter, wat de mogelijkheid garandeert om zo lang mogelijk op de hellingen te skiën. Een aanzienlijke hoeveelheid natuurlijke sneeuw van hoge kwaliteit brengt niet alleen veel plezier aan degenen die rijden, maar maakt het proces zelf ook veiliger. Lokale loipes zijn geschikt voor skiërs van alle niveaus, van beginners tot professionals. In de skischolen van het skicomplex, die bedoeld zijn voor het trainen van zowel volwassenen als kinderen van verschillende leeftijden, leren ervaren instructeurs iedereen de basis van het skiën.
De verscheidenheid aan reliëfs en uitgebreide mogelijkheden voor wintersport trekken hier niet alleen skiërs aan, maar ook snowboarders, freeriders en carvers. Tegelijkertijd is de totale lengte van de tracks meer dan 272 kilometer. Pitztal onderscheidt zich ook door zijn amusementsinfrastructuur en een brede selectie aan hotels, waaronder drie- en viersterrenhotels, redelijk betaalbaar voor toeristen met een gemiddeld inkomensniveau. De gunstige ligging, op slechts 65 kilometer van de luchthaven van Innsbruck , geeft de resortgasten de mogelijkheid om hun vrije tijd te diversifiëren door een interessante en informatieve excursie naar deze prachtige stad te maken.
In het Pitztal zijn er verschillende skigebieden die met elkaar zijn verbonden door kabelbanen, waarlangs hogesnelheidsliften rijden die vakantiegangers naar verschillende punten van het skicomplex brengen. Niet ver van het dorpje Erzens, op zo’n anderhalve duizend meter hoogte, ligt het skigebied Hochzeiger, met een hoogteverschil van meer dan 900 meter. Dit gebied is geschikt voor alle categorieën skiërs. De loipes voor professionals bevinden zich op een hoogte van meer dan 2.500 meter, en de routes voor beginners en halfgevorderden zijn beperkt tot een hoogte van anderhalf duizend. Er is ook een snowpark met een hifi-pijp voor snowboarders en een kilometerslange verlichte rodelbaan. Iets hoger, op een hoogte van twee- tot drieduizend meter, ligt het skigebied Rieflsee, meer aanbevolen voor professionals en ervaren skiërs. Het hoogste skigebied in het resort is de Pitztaler gletsjer , gelegen op een hoogte van 1.750 tot 3.440 meter. De dikte van het sneeuwdek is hier altijd goed en de loipes zijn voornamelijk verdeeld in moeilijke en gemiddelde moeilijkheidsgraden, hoewel er routes zijn voor onervaren skiërs. Ze zijn allemaal met elkaar verbonden en vanaf elk punt kunt u het resort en de liftstations bereiken.
Pitztal skigebied, Oostenrijk
Op 500 meter van de helling van de Riflsee ligt het dorp Mandarfen, verspreid op een hoogte van 1675 meter boven zeeniveau. De meeste routes leiden vanaf hier rechtstreeks naar de Pitztaler Gletscher, die ook met behulp van twee kabelbanen te bereiken is. Eerst brengt de Pitzexpress toeristen naar een tussenstation en van daaruit klimmen ze met behulp van de Pitzpanoramabahn naar de top van de Hinter Brunnenkogel, op een hoogte van 3.440 meter. Liftstations bevinden zich in de directe omgeving van hotels, waardoor toeristen die erin verblijven zich vrij kunnen verplaatsen over het grondgebied van de regio, direct voor de deur van hun hotel. Het niveau van lokale hotels is beperkt tot drie en vier sterren, maar hun kwaliteit is vrij hoog. Mandarfen behoort tot het St. Leonard-district, dat langs het hele bergmassief ligt en verschillende andere nederzettingen omvat,
In veel opzichten heeft het Pitztal de faam van een beroemd familieresort verworven dankzij twee moderne skicentra voor kinderen, Bambinipark en Kinderland. Ze zijn uitstekend uitgerust en ontvangen jaarlijks een groot aantal bezoekers.De scholen worden bemand door ervaren gediplomeerde instructeurs die kinderen op ski’s zetten met een hoge kwaliteit en in de kortst mogelijke tijd. Daarnaast is er een kleuterschool waar kinderen vanaf drie jaar terecht kunnen. Als leuk cadeau voor ouders heeft het resort een speciale Bombini-kaart voor alle jonge skiërs onder de tien jaar. Het geeft kinderen van deze leeftijd het recht om gratis te rijden in elke zone.
Voor toeristen die hun verblijfsprogramma in het resort willen diversifiëren, is er een prachtig sportcomplex dat niet alleen is uitgerust met sportterreinen, bowlingbanen en een bowlingbaan, maar ook met een zwembad, sauna en solarium. Degenen die het sporten beu zijn, kunnen ontspannen in lokale restaurants en de kwaliteit van de Zwitserse keuken waarderen, maar ook plezier hebben in een disco, naar de bioscoop gaan of een winkel bezoeken. De meeste entertainmentfaciliteiten bevinden zich in het dorp Mandarfen, waar het belangrijkste doel van entertainment een bar is met de specifieke naam “Witches’ Cauldron”, ontworpen in de beste tradities van Amerikaanse horrorfilms.
Pitztal heeft een belangrijk onderscheidend kenmerk van de meeste skigebieden in Oostenrijk. Het seizoen duurt hier van eind september tot half juni. Dit komt door de hoge bergachtige ligging van het resort en een aanzienlijke hoeveelheid natuurlijke sneeuw die tot de zomer zelf in het gebied van de Pitztaler gletsjer ligt. Een groot aantal pistes en hun grote geografie stellen skiërs in staat om in verschillende skigebieden te zijn zonder zich op één plaats te concentreren. Zo wordt het uiterlijk van een klein aantal vakantiegangers gecreëerd. Inmiddels heeft dit resort een goede reputatie in Europa en duizenden wintersporters komen hier elk jaar om vanaf een hoogte van bijna 3.800 meter de schilderachtige landschappen te waarderen en te genieten van het skiën op de smetteloze, besneeuwde berghellingen van deze regio.
Pitztal in detail
De Pitztaler gletsjer heeft de afgelopen jaren een deel van zijn sporen verloren. Dat waren er sowieso niet veel – 68 km gletsjer samen met de Rifflsee en er waren 40,6 km aan paden. Nee, ze gingen nergens heen, ze moesten gewoon opnieuw worden gemeten volgens de nieuwe eisen – in een rechte lijn. Er zijn slechts 22,2 km van hen op de gletsjer zelf.
Het hoogste punt van de gletsjer is 3440 m. Dit is de hoogste gletsjer van Tirol. Dienovereenkomstig is er ook het meest hooggelegen café, alleen niet in Tirol, maar in heel Oostenrijk. Het assortiment gerechten erin is zo-zo, het gaat voor een snack.
Er zijn 3 skigebieden in het Pitztal: de Hochzeiger met maar liefst 40 km aan pistes, de Rifflsee en eigenlijk de Pitztaler Gletscher. Rifflsee en de gletsjer zijn met elkaar verenigd en je kunt van de ene naar de andere komen (alleen via de onderkant van de liften), maar Hochzeiger staat apart, dichter bij de ingang van de vallei vanaf de kant van de autobaan en de spoorlijn .
Vanaf de luchthaven van München kunt u de trein nemen naar station Imst-Pitztal en vanaf daar bus 4204 nemen, die elk uur naar Pitztal gaat. Op de website pitztal.com staat aangegeven dat je de eigenaren van het huis om een voucher moet vragen, dan is de busrit van het station en terug gratis. Voor andere passagiers die in het dal heen en weer reizen, is reizen met soortgelijke papieren ook gratis naar het dorp Arzl
We hebben min of meer bedacht hoe we daar moeten komen, laten we nu een plek kiezen om te wonen. Langs de vallei, als kralen aan een touwtje, geregen aan de weg die langs de rivier de Pitz loopt, kleine dorpjes en gehuchten. Als je op de Hochzeiger aan het skiën bent, kun je beter in Jerzens wonen en als je van plan bent om vanaf de Rieflsee op de gletsjer te skiën, dan zijn de skiliften te voet bereikbaar in Mandarfen. Alle andere plaatsen zijn zonder problemen met de skibus te bereiken. Elk dorp heeft immers zijn halte. Maar het is raadzaam om niet verder te gaan dan de halte Zaunhof Hairlach. (Je kunt deze plaats gemakkelijk vinden op Google Maps). Want het aantal skibussen neemt merkbaar af. Van Hairlach tot aan de gletsjer zijn er genoeg om overlast te voorkomen. Vanaf Weißwald zijn dat er nog meer, maar ook dichter bij Mandarfen wordt huisvesting merkbaar duurder. Als je in een auto zit, maakt het natuurlijk niet uit waar je woont.
Mandarfen
Als u met de auto komt, kunt u op weg naar het Pitztal in Imst kopen . Er is een groot complex van winkelcentra in de buurt van de snelweg. Verschillende supermarkten, waaronder sportwinkels.
De restaurants in de vallei zijn veel beter dan de winkels. Maar toch heeft niet elk dorp er een. En opnieuw wint Mandarfen, dat zijn er hier de meeste. Zo blijkt dat Mandarfen en Jerzens, aan de voet van de Hochzeiger, qua infrastructuur de beste van het dal zijn. Maar het is heel goed mogelijk om in de dorpen te wonen, als je het bewust benadert. Een interactieve kaart van de vallei helpt u alles te begrijpen en de infrastructuur te leren kennen. Door op de pictogrammen te klikken, kunt u er interessante objecten, winkels, restaurants en bushaltes, enz.
Eggenstall heeft ook een bakker en een kleine buurtwinkel op loopafstand.
Het sneeuwt, wat een feest!
Uitzicht vanaf het balkon
We hebben uitgezocht waar te wonen en waar te eten, nu is het tijd om over skiën te praten. Laten we meteen een excuus verzinnen dat we geen kans hebben gehad om op Hochzeiger te rijden, we hebben vage indrukken van Riflsee, we waren er een paar keer met slecht weer . Ze schaatsten meestal op de gletsjer en een keer gingen ze naar Kaunertal. Maar over alles in orde. En je moet beginnen met de skipas, want hier zijn nuances. Twee soorten skipassen:
Pitzthaler Gletscher + Rifflesee Skipas – bij aankoop voor 6 dagen of meer is de gletsjer in het nabijgelegen Kaunertal inbegrepen voor 2 dagen naar keuze.
Pitztal Regio Skipas – het is duurder en omvat de gletsjer van Riflsee, Hochzeiger en Imst. Maar Kaunertal is om de een of andere reden niet meer opgenomen. Jammer, want ik wil beide.
Vermeldenswaard is ook de skipas voor 5 gletsjers Tirol White 5. 10 dagen om uit te kiezen in het seizoen. Hoewel, het is meer geschikt voor de lokale bevolking.
De onderste Glacier Express-lift, door ons de “metro” genoemd, is de meest gehate:
Kiev metro in de spits, dat is het. In Kiev rijden in ieder geval vaker treinen. Zijn productiviteit is laag, dus hij moest lang wachten. En dan – staand rijden in een wagen die dicht opeengepakt zit met langlaufers.
We gingen naar het bovenste metrostation, er is een zelfbedieningsrestaurant, Intersport, en een huurauto. Voor complete beginners kun je naar rechts, voor een korte bugel op de educatieve helling. In de buurt – een lange, lange bugel. Er lopen prachtige sporen langs, blauw aan de ene kant, rood aan de andere kant.
Er traint altijd iemand op de rode.
Recht voor ons ligt de nieuwe moderne gondelbaan Windschritzbahn. Als een UFO die in de Alpen landde.
Hier leidt hij naar het hoogste punt, naar de markering van 3440 m. Het observatiedek biedt bij mooi weer een prachtig uitzicht.
Grote rode sporen leiden naar beneden. Bovendien worden ze in het bovenste gedeelte zelfs een beetje zwart en gaan dan liggen. Ik vind het heel leuk om van deze top naar de bodem van een andere Mittelbergbahn-gondel te vliegen, het blijkt zo’n mooie lange baan. Langs deze gondelbaan lopen aan beide kanten ook prachtige brede rode pistes. Ook beginners kunnen hier rijden – uiterst rechts (als je naar beneden kijkt), maar alleen tot aan het tussenstation. De tweede helft zal inderdaad rood zijn. Welnu, helemaal bovenaan is de uitgang van de gondel een klein onaangenaam gedeelte, omdat het smal is en er veel mensen zijn.
Er lijkt een zwart spoor op het diagram te staan, maar in werkelijkheid hebben we het niet gezien. Het lijkt erop dat ze onaangeroerd is gelaten om te worden verscheurd door freeriders.
Wat eruit komt: één bugel (wij vinden het niet klein), twee gondels en één stoel. Niet dicht. Daarnaast is de route langs de stoeltjeslift blauw, en het zou helemaal niet erg zijn als deze niet als doorvoerroute wordt gebruikt, allemaal achter elkaar. Iemand leert de eerste stappen en iemand “vliegt” erlangs om de bodem van de gondel te bereiken.Viebuks kunnen ook worden gepakt – de gevaarlijkste ondersoort van skiboarders. Viebuk is vanuit het Frans vertaald als een oude geit. Maar het woord viebuk zelf is uitgebreider en begrijpelijker (hoewel het Frans is) in relatie tot de situatie op de helling, wanneer iemand blaast … iemand tegenkomt. Maar het siert deze plek dat dit nog nooit is gebeurd, en niet één keer heeft een reddingshelikopter de vredige rust verstoord.
Misschien raakt iemand verveeld met een klein aantal tracks, maar zulke tracks zijn hier niet, ze gaan hier niet, verslinders van kilometertracks. Ze zijn daar, achter de bergkam, in het nabijgelegen Otztal, waar het beroemde Sölden ligt . We kunnen zelfs het bergstation zien.
Er gaan geruchten dat ze de Pitztaler gletsjer willen verbinden met Sölden. Het is moeilijk voor te stellen hoe hordes skiboarders hier binnenstromen, de zorgeloze rust bederven, de hellingen met hobbels over de hellingen scheuren… Ik wou dat dit nooit gebeurde. De regio krijgt natuurlijk een flinke impuls voor ontwikkeling, er zullen nieuwe hotels, winkels, etc. worden gebouwd. Maar het wordt een heel ander Pitztal.
De Pitztaler Gletscher staat bekend om zijn schaarse bevolking. Hoewel het hier in het seizoen zo levendig is dat er tijdens de lunch niet genoeg zitplaatsen in restaurants zijn, maar op de brede hellingen verspreidt iedereen zich. Soms is het dicht en soms is het leeg.
Op het eerste gezicht heeft het resort ruimte voor ontwikkeling. Hier is bijvoorbeeld een enorm ongeploegd veld. Hoeveel nieuwe routes zouden kunnen worden aangelegd…
Maar ze zullen niet worden gelegd. Gletsjers moeten bewaard blijven tot de volgende ijstijd. Ze zijn niet alleen voor het plezier van skiboarders, maar maken ook deel uit van een complex ecosysteem. Terwijl hardlopers op dit veld zigzaggen of skitoeristen langzaam klimmen, zonder zich te haasten.
Er is een (illegale) mogelijkheid om op ski’s de gletsjer af te dalen, waarbij je de metro omzeilt. Voorheen stond deze route zelfs op de routekaart aangegeven. Maar na het ongeluk met de Oostenrijkse coach werd hij gesloten, van de kaart gewist. En de mensen rijden nog steeds, ijverig de verbodsborden vermijdend. Het pad wordt periodiek gerepareerd en bewaard als noodafdaling voor de evacuatie van mensen in geval van een storing in de metro. Na de tragedie in Kaprun werd een noodafdaling noodzakelijk. Hoewel het is gebouwd zonder toestemming van het ministerie van Milieubescherming, dat sterk gekant is tegen grove inmenging in de natuur.
We hadden vooral geluk met het weer, er lag verse sneeuw en lichte vorst. Aan het einde waaide er een harde wind en tot onze grote teleurstelling blies hij alle sneeuw weg, waardoor het blauwe, kale continentale ijs op sommige plaatsen zichtbaar werd. Natuurlijk bleef de sneeuw die door het sneeuwpak was afgedicht op de sporen. Maar dat is het helemaal niet, het is gewoon Oostenrijks gewapend beton. Toen de wind blies, werd de Wildspitzbahn-gondel uitgeschakeld – en wat te doen, het is een gletsjer.
En een paar woorden over Kaunertal. Als je geen auto hebt, heb je niets aan Kaunertal. Daar rijden geen skibussen. En het is niet snel om er met de auto te komen, het duurt bijna anderhalf uur. Het is beter om bij mooi weer te rijden, want het is tenslotte een bergweg en helemaal aan het einde van de haarspeldbochten. Laat het van korte duur zijn en goed schoonmaken, maar niettemin.
Toegang tot de vallei is betaald, als je een skipas hebt, is deze gratis. Bij deze controle kun je een skipas kopen, wie heeft er geen. De vallei is smal, bijna een kloof, zeer pittoresk en anders dan ooit tevoren. Het ziet er ruw, wild en onbewoond uit.
Een smal pad langs een leeg stuwmeer.
Een kleine serpentijn – en we zijn op de parkeerplaats bij de liften.
Het skigebied is compact, de pistes zijn ook tot in de avond in uitstekende staat. Het meeste ligt in de schaduw. Er zijn veel blauwe routes, maar er zijn ook rode en zwarte. U kunt vanuit uw hart rijden naar de mate van uw mogelijkheden. Er zijn weinig mensen omdat
Enkele jaren geleden bouwden ze een verlichte skitunnel onder de weg en legden er een nieuwe zwarte baan nr. 6 doorheen.
Vanaf het hoogste punt kijk je zo Italië in. De staatsgrens passeert hier.
Aan Italiaanse kant brandt de zon goed. Daarom zij en Italië!
Iedereen heeft een goede regio, maar één ding is dat er te veel bugels zijn. Maar, zoals uitgelegd, zijn het de kabelliften die het minst destructieve effect hebben op het ijs, dat bovendien constant in beweging is door de opwarming van de aarde. Het prospectus beweert dat de gletsjer 30-50 m per jaar beweegt! En elke zomer komen hier 35 arbeiders om de steunen onder de bugels te herstellen. Dus klaag niet, geniet en bewonder de harde schoonheid van de lokale plaatsen.